بیست حدیث محبت

بیست حدیث محبت

حدیث (1) امام سجاد عليهrlm;السلام :

اَلقَولُ الحَسَنُ يُثرِى المالَ وَيُنمِى الرِّزقَ وَيُنسِئُ فِى الأَجَلِ وَيُحَبِّبُ إلَى الهلِ وَيُدخِلُ الجَنَّةَ؛
گفتار نيك، ثروت را زياد و روزى را فراوان مىrlm;كند، مرگ را به تأخير مىrlm;اندازد، (انسان را) محبوب خانواده مىrlm;كند و به بهشت وارد مىrlm;نمايد.

بحارالأنوار، ج78، ص82، ح77

حدیث (2) رسول اكرم صلىrlm;اللهrlm;عليهrlm;وrlm;آله :

خَيرُ المُؤمِنينَ مَن كانَ مَلَفَةً لِلمُؤمِنينَ وَلاخَيرَ فيمَن لايَلَفُ وَلايُؤلَفُ؛
بهترين مؤمنان كسى است كه با مؤمنان اُنس بگيرد و كسى كه انس نگيرد و انس نپذيرد، خيرى در او نيست.

بحارالأنوار، ج67، ص298، ح23

حدیث (3) امام على عليهrlm;السلام :

اَلنُّصحُ يُثمِرُ المَحَبَّةَ؛
خيرخواهى محبتrlm;آور است.

غررالحكم، ج1، ص161، ح613

حدیث (4) امام صادق عليه السلام :

إنَّ اللّهrlm;َ عَزَّوَجَلَّ لَيَرحَمُ الرَّجُلَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوُلدِهِ؛
خداوند عزّوجلّ انسان را براى محبّت بسيار به فرزندانش مورد رحمت خود قرار مىrlm;دهد.

مكارم الاخلاق، صrlm;219

حدیث (5) امام جواد عليهrlm;السلام :

ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ وَالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَالاِنطِواعِ وَالرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَليمٍ؛
با سه خصلت، محبّت (ديگران) به دست مىrlm;آيد: انصاف در معاشرت، همدردى (با ديگران) در سختىrlm;ها، و بازگشت به قلبى پاك.

خصال، ص317، ح100

حدیث (6) امام على عليهrlm;السلام :

مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ؛
هر كس به مردم خوش گمان باشد، محبّت آنان را بدست مىrlm;آورد.

غررالحكم، ج5، ص379، ح8842

حدیث (7) امام على عليهrlm;السلام :

عَلَيكُمْrlm;بِالسَّخاءِوَحُسنِrlm;الخُلقِrlm;فَإِنَّهُمايَزيدانِrlm;الرِّزقَrlm;وَيوجِبانِrlm;المَحَبَّةَ؛

به يكديگر هديه بدهيد تا محبّت را در ميان خود بيفزاييد.

غررالحكم، ج4، ص304، ح6161

حدیث (8) امام صادق عليهrlm;السلام :

اَللّهُمَّ اِنّى أَسأَلُكَ الزَّينَ وَالزّينَةَ وَالمَحَبَّةَ وَأَعوذُ بِكَ مِنَ الشَّينِ وَالشَّنَآنِ وَالمَقتِ؛
خدايا از تو خوبى، آراستگى و محبّت را خواستارم و از بدى و دشمنى و كينه، به تو پناه مىrlm;برم.

كافى، ج5، ص500، ح1

حدیث (9) امام على عليهrlm;السلام :

صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مىrlm;برد.

غررالحكم، ح 5852

حدیث (10) پيامبر صلىrlm;اللهrlm;عليهrlm;وrlm;آله :

وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـكُم؛

به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمىrlm;شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمىrlm;شويد، مگر اينrlm;كه يكديگر را دوست بداريد. آيا مىrlm;خواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.

مشكاة الانوار، ص 157

حدیث (11) امام صادق عليهrlm;السلام :

اِنَّ اللّهrlm;َ لَيَرحَمُ العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛

بدون ترديد ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش ، رحم مىrlm;كند.

كافى ، ج 6، ص 50، ح 5

حدیث (12) امام على عليهrlm;السلام :

صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مىrlm;برد.

غررالحكم، ح 5852

حدیث (13) امام صادق عليه السلام :

إِذا أَحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمازِحهُ وَلاتُمارِهِ؛
هر گاه كسى را دوست داشتى، با او نه شوخى كن نه مجادله.

كافى، ج2، ص664، ح9

حدیث (14) امام رضا علیه السلام:

تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

بحارالانوار، ج78، ص 347

حدیث (15) امام حسین علیه السلام:

مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛
کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.

بحار الانوار، ج75، ص128

حدیث (16) امام على عليهrlm;السلام :

لَو ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفي هذا عَلى أنْ يُبْغِضَني ما أبْغَضَني ولَو صَبَبْتُ الدُّنيا بِجَمّاتِها عَلَى الْمُنافِقِ عَلى أنْ يُحِبَّني ما أَحَبَّني؛

اگر با اين شمشيرم بر بينى مؤمن بزنم كه مرا دشمن بدارد با من دشمنى نمىrlm;كند و اگر همه دنيا را به منافق بدهم تا مرا دوست بدارد هيچگاه دوستم نخواهد داشت.

نهج البلاغه، حكمت 45

حدیث (17) امام على عليه السلام :

يَكْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا:حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛

راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مىrlm;آورد: اعتماد، محبت و شكوه (در دلrlm;ها).

غررالحكم، ج 6، ص 480، ح 11038

حدیث (18) پيامبر صلىrlm;اللهrlm;عليهrlm;وrlm;آله :

ألا اُخْبِرُكُمْ بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللّهrlm;ِ. قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ اَحسَنُكُم عَفْوا وَ اَشَدُّكُم مِن نَفْسِهِ اِنْصافا فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ؛

آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس خوش اخلاقrlm;تر، نرمrlm;خوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به برادران دينىrlm;اش دوستrlm;دارتر، بر حق شكيباتر، خشم را فروخورندهrlm;تر و با گذشتrlm;تر و در خرسندى و خشم با انصاف rlm;تر باشد.

كافى، ج 2، ص 240، ح 35

حدیث (19) پيامبر صلىrlm;للهrlm; عليه rlm;و rlm;آله :

اَلا اُخْبِرُكُمْ بِشَىْrlm;ءٍ اِنْ اَنـْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّيْطانُ مِنْـكُمْ كَما تَباعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، قالَ: اَلصَّوْمُ يُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَـكْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِى اللّهrlm;ِ وَ الْمُوازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ يَقْطَعانِ دابِرَهُ وَ الاِْسْتِغْفارُ يَقْطَعُ وَ تينَهُ ؛

آيا شما را از چيزى خبر ندهم كه اگر به آن عمل كنيد، شيطان از شما دور شود، چندان كه مشرق از مغرب دور است؟ عرض كردند: چرا. فرمودند: روزه روى شيطان را سياه مىrlm;كند، صدقه پشت او را مىrlm;شكند، دوست داشتن براى خدا و هميارى در كار نيك، ريشه او را مىrlm;كند و استغفار شاهرگش را مىrlm;زند.

ميراث حديث شيعه ، ج 2، ص 20، ح 18

حدیث (20) امام صادق (ع):

ثَلاثٌ تـُورِثُ المَحَبَّه: الـدَیـنُ وَ التَّـواضُعُ وَ البَذلُ؛

سه چیز است که محبت آورد: قـرض دادن و فـروتنـى و بخشـش.

منبع:سایت شهید آوینی