تو

ماه ها...
هفته ها...

و شاید روزها و ثانیه ها...

گذشت...
بی تو گذشت...

مثل سالها
و شاید هم قرن ها...

کوبنده...

و اما در تمام ذرات                                        

شعر بود...

به نرمی آواها...!

 جاری...

گاه در حضور تو
گاه در غیاب تو...

مثل همیشه مصخره...
لعنتی من...

سیل درد...

روان بود 

در میان حروف...

 اما آتش خشم...
او هم بود...
در میان سه نقطه ها بیداد میکرد...

میان همه،یکچیز یکسان بود...

 تو *...

می وزیدی...
جادو وار...
همه جا...

گاه ویران میکردی...
و من خوشبین بودم که میساختم...

گاه نوازش میدادی...
و من فریاد میکردم...
بیصدا...

و اما اینها همه در اقیانوس خیالم بود...

و

تو نبودی...
زمان تورا با خود برده بود...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*تو عاشق نکردی...
 ویران کردی...
 من ساده دل بودم...

۱/۳/۹۱
۵:۳۵ صبح
بعد حمام،در تراوش یک بیخوابی...
از ه...ی...ه